دلواپسم

پاییز که می آید دلهره میگیرم.دلهره ای عجیب برای روزهای سخت پیش رو

پاییز که می آید میدانم که تو نیستی و من هستم و تنهایی این روزها

پاییز که می آید همه اش سرخی و زردی است

سرخی گونه ای یخ زده ام و زدی پیشانی تب دارم

پاییز که می اید میترسم که قدم بر دارم  در کوچه ای برگ ریز خاطرات

و صدای شکستن قلبی که زیر پای عابران ِ بی توجه میشکند و له می شود

پاییز که می آید سخت میشود نفس کشید

سخت می شود دید

سخت می شود حرف زد

و حرفی نمانده که بگویم برایت

همه را هزاران هزار بار گفته ام

و من این روزها انتظار میکشم

سی سالگیم را